Það á enginn neitt í pólitík

 hefur margur frambjóðandinn sagt þegar stríð eru fyrir ströndum eða váleg veður í lofti. Þeir sem eru fullra átján ára hafa þó atkvæðisrétt.
Nú sá ég snemma í vikunni sem er að líða heldur ókræsilega niðurstöðu fyrir mína menn. En svo tók landið að rísa og var að því að virtist á góðri siglingu inn í páskahelgina. Þá er ég að tala um svo ekkert fari á milli mála könnun á fylgi flokka í stærsta kjördæmi landsins, annarsvegar brotið niður úr nýjustu Capacent könnuninni og hinsvegar Félagsvísindastofnun HÍ fyrir stöð tvö.

Það er öllum ljóst að á því svæði sem nú heitir norðausturkjördæmi er mikið um framsóknarmenn og vinstrisinnaðir vinstrimenn hafa verið margir á hinum sömu slóðum. Aldrei var mikið um krata á Austurlandi og Sjálfstæðismenn voru frekar dreifðir. Sjálfstæðismenn hrepptu í tvígang þingsæti Seyðisfjarðar, feðgana Jóhannes Jóhannesson og son hans Lárus. Það var ekki fyrr en Austurlandið varð eitt kjördæmi að Sjálfstæðismenn töldu víst að þeir fengju eitt þingsæti af Austurlandi.

Samfylking sem ætlar sér að vera 35% flokkur hlýtur að ætlast til þess að fá þriðjung þingmanna kjördæmisins. Það kom fyrir að framsóknarmenn á þingi sem kjörnir voru á Austrulandi og í Norðurlandskjördæmi eystra væru 6 talsins en þá var með talinn þingmaður Austur-Skaftafellssýslu, þannig að réttar væri að tala um 5 framsóknarmenn. Sjálfstæðismenn voru þrír, nema 1995-1999 þegar þeir voru 4. en á tímabilinu 1959-2003 voru þingmenn kjördæmanna tveggja 11 nema 1987-1995 þegar þeir voru 12 og aukningin kom kvennalistanum og krötum, samfylkingarflokkum, vel.

Það er súrt en sennilegt að Sjálfstæðismenn hafa haft miðað við 10 þingmenn 2,7 þingsæti, það er ekkert gefið með það að við fáum 3 þingsæti í norðaustri, eins og sást best 2003. En það er súrt í broti ef við munum festast með 2 sæti.

Persónufylgi þess sem brosað hefur framan á bringu hinnar róttæku íslensku æsku frá síðustu kosningum er nokkurt á norðaustur horninu og í sjálfu sér varla viðunandi að ekki sé 3 vinstri sinnaðir vinstri menn á þing fyrir það svæði sem skartar Norðfirði. 

Sagan?
Augljóslega er hér gengið langt fram í reikningum og talað um 5 framsóknarmenn, 3 samfylkingarmenn 3 vinsrisinnaða vinstrimenn og 2,7 eða 3 sjálfstæðismenn. 14 þingmenn þar sem 9 þingsæti eru til skiptana miðað við fylgi í kjördæminu.
Þar sem kjördæmissætin eru bara níu má segja að saman dregið ættu sjálfstæðismenn, samfylkingarmenn og vinstrisinnaðir vinstri menn að hafa 1,9 sæti hver og framsókn að vera með um 3,2.


Krafa hvers flokks er í það minnsta hinn sögulegi réttur um 2 þingsæti á framboð nema framsókn sem stefnir á að verja sín föstu 3 sæti. Sjálfstæðisflokkurinn vill vitanlega hreppa meir en þriðjung atkvæða og þriðjun þingsæta þar með. Samfylking ætlar sér sinn þriðjung þar sem samfylkingin telur sig eiga að vera 35% flokk. Vinstri grænir vilja líka 3 þingsæti í kjördæmi formannsins.

En hvernig fer þetta allt, er óvíst að spá.